całkowanie przez części

Encyklopedia PWN

Leibniz
[lạibnıc]
Gottfried Wilhelm Wymowa, ur. 1 VII 1646, Lipsk, zm. 14 XI 1716, Hanower,
niemiecki filozof i matematyk; jedna z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych postaci w dziejach kultury umysłowej XVII w..
wyczerpywania metoda, całkowanie Starożytnych, całka Eudoksosa,
mat. najstarszy sposób obliczania miary (m) takich figur, których stopień złożoności nie pozwala na obliczenie m przez rozkład na części o znanych miarach;
telekom. nieliniowy element (podzespół) akustoelektroniczny z akustyczną falą powierzchniową (akustoelektronika), umożliwiający takie przetworzenie 2 elektr. sygnałów, podanych na wejścia k., w którego wyniku powstaje sygnał elektr. opisany całką splotu funkcji przedstawiających przebiegi sygnałów wejściowych;
Laplace’a przekształcenie, transformacja Laplace’a,
mat. przekształcenie całkowe, które funkcji zmiennej rzeczywistej f(t) przyporządkowuje funkcję zmiennej zespolonej F(z): , gdzie f(t) jest funkcją określoną na półprostej (0, +∞) — p.L. jednostronne, lub , gdzie f(t) jest określona na całej prostej (tzn. −∞ < t < +∞) — p.L. dwustronne.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia