bizantyjski
Encyklopedia PWN
historyk, popularyzator antyku;
liturgia bizantyńska, liturgia bizantyjska,
chrześcijańskie obrzędy liturgiczne ukształtowane na gruncie kultury i zwyczajów bizantyńskich, także nazwa liturgii eucharystycznej (mszy) w Kościele prawosławnym;
Mojżesz, żył w 1. poł. XIII w. p.n.e.,
główny twórca i prawodawca judaizmu, prorok uznawany w 3 tradycjach religijnych: judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.
owies, Avena,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw);
Pantokrator
typ ikonograficzny Jezusa Chrystusa, spotykany od VI w.;
[gr., ‘wszechwładca’],
prawo bizantyńskie, prawo bizantyjskie,
ogólna nazwa sporządzanych w języku gr. opracowań kodyfikacji justyniańskiej prawa rzym. ( Corpus Iuris Civilis) w celu jej uproszczenia i spopularyzowania wśród ludności greckojęzycznej.
