biegnące
Encyklopedia PWN
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
wąski pas lądu, na którego kształt ma wpływ działalność mórz i oceanów;
ambulakralny układ, układ wodny,
zool. charakterystyczny dla szkarłupni system cienkościennych kanałów i zbiorników wysłanych nabłonkiem rzęskowym;
Atlantycki, Ocean, Atlantyk,
ocean między Europą, Afryką, Antarktydą i Ameryką, drugi na Ziemi według powierzchni, po Oceanie Spokojnym.