basowy

Encyklopedia PWN

instrument muz., aerofon ustnikowy;

[wł.],

rola komiczna we wł. operze XVIII w. (opera buffa), najczęściej powierzana basowi (basso b.); → opera.

burdon, fr. bourdon, niem. Bordun, ang. burden, wł. bordone,

muz. niezmienny pod względem wysokości dźwięk basowy pełniący funkcję prymitywnego akompaniamentu melodii wykonywanej w wyższym rejestrze;

[kolısị:əm],

bryt. zespół jazzrockowy, działający (z przerwami) 1968–78;

[kri:m]

bryt. zespół rockowy, trio wokalno-instrumentalne, zał. 1966 w Londynie;

[niem.],

instrument muz. z grupy aerofonów ustnikowych;

Słownik języka polskiego