bankowy

Encyklopedia PWN

holenderski bank centralny, założony 1814, z siedzibą w Amsterdamie;

[łac. depositum ‘odłożone’],

przechowanie,

prawo, ekon. umowa, w której określona osoba lub instytucja (depozytariusz) zobowiązuje się przechowywać cudzą rzecz ruchomą, czuwać nad zachowaniem jej w stanie nie pogorszonym i zwrócić ją składającemu (deponentowi) w terminie oznaczonym lub na żądanie;

dezorganizacja społeczna,

stan zakłócenia równowagi społ. charakteryzujący się osłabieniem więzi społ., systemu norm i wartości społ. i rozregulowaniem mechanizmów kontroli społecznej.

drogi pieniądz,

ekon. potoczna nazwa skutków restrykcyjnej polityki pieniężnej;

Eesti Pank, Bank Estonii,

estoński bank centralny, założony 24 II 1919 na mocy decyzji Tymczasowego Rządu Estonii, siedziba w Rydze;

ekonomia muzułmańska,

specyficzna, dostosowana do religijnych zasad islamu interpretacja społecznego procesu gospodarowania.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>