bankowy
Encyklopedia PWN
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
działacz spółdzielczy, ksiądz;
działacz gosp., bankowiec;
kierunek badań ekonomicznych, zwany też szkołą sztokholmską, zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. przez szwedzkich ekonomistów;
zwana też multimedialną, daje możliwość kształtowania indywidualnej oferty programowej przy wykorzystaniu, np. zasobów centralnego banku filmów, możność korzystania z wielu wariantów dziennika telewizyjnego, transmisji imprezy sportowej ukazywanej z dowolnie przez widza wybranych kamer, wielu różnorakich usług towarzyszących, np. bankowych, handlowych, komputerowych. T.i. umożliwia wysyłanie sygnału zwrotnego;
