ba
Encyklopedia PWN
xungen wenxue
nurt współcz. literatury chiń. zapoczątkowany przez prozatorską grupę lit. xungen pai [‘grupa poszukiwania korzeni’], powstałą na konferencji pisarzy i krytyków XII 1984 w Hangzhou, działającą do 1988.
[chiń., ‘literatura poszukiwania korzeni’],
pierwiastki chemiczne stanowiące 2. grupę układu okresowego pierwiastków: beryl (Be), magnez (Mg), wapń (Ca), stront (Sr), bar (Ba) i rad (Ra);
państwo w południowo-wschodniej Europie, na Półwyspie Bałkańskim, z niewielkim dostępem do Morza Adriatyckiego (20 km)
łyszczyki, miki,
grupa minerałów skałotwórczych, krzemiany i glinokrzemiany o wzorze XY2−3[(OH,F)2|Z4O10, gdzie X = K, Na, Ca (niekiedy też Rb, Cs lub Ba), Y = Al, Mg, Fe2+, Fe3+, Mn, czasami także Li, V lub Ti, Cr, Zn, natomiast Z — krzem (Si), który może być częściowo zastąpiony przez glin (Al) lub żelazo: Fe3+, Fe2+ i in.;
właściwość niektórych ciał stałych zwanych nadprzewodnikami, polegająca m.in. na zaniku oporu elektrycznego po oziębieniu ich do temperatury T, niższej od temperatury krytycznej Tc.
