b osadowa

Encyklopedia PWN

Wielka Brytania, Great Britain,
wyspa w pn.-zach. Europie, największa w grupie Wysp Brytyjskich, w państwie Wielka Brytania;
brekcja
[wł.],
druzgot,
skała składająca się ze scementowanych ostrokrawędzistych okruchów minerałów i skał tego samego lub różnego gatunku;
petrologia
[gr.],
nauka o skałach, ich właściwościach fiz. i chem., budowie, powstawaniu, przeobrażaniu się i występowaniu w skorupie ziemskiej i płaszczu Ziemi;
diageneza
[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],
geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia