asymilacja
Encyklopedia PWN
asymilacja
socjol. całokształt zmian, którym podlegają jednostki odłączając się od swojej grupy i przystosowując się do życia w innej grupie, różniącej się od niej swą kulturą;
[łac. assimilatio < similis ‘podobny’],
biol. pobieranie przez żywe organizmy stosunkowo prostych związków chemicznych ze środowiska i wytwarzanie z nich skomplikowanych, wielkocząsteczkowych składników własnego organizmu;
psychol. w psychologii rozwojowej a. stanowi jeden z podstawowych czynników adaptacji jednostki do środowiska;
przyswajanie azotu polegające na aminacji (przeniesienie jonu 
) glutaminianu katalizowanej przez enzym — syntetazę glutaminową;
) glutaminianu katalizowanej przez enzym — syntetazę glutaminową;
