analityczną
Encyklopedia PWN
filozof;
wzorzec wewnętrzny, standard wewnętrzny,
w analizie chem. substancja, dodawana do próbki analitycznej w stałej ilości, której sygnał analityczny powstaje w zbliżonych warunkach i ma podobny charakter jak sygnał analityczny analitu (substancji oznaczanej);
prawnik fiński; specjalista w dziedzinie teorii i filozofii prawa oraz prawa cywilnego;
termin obejmujący metody analizy chemicznej, w których — w celu uzyskania informacji o chemicznym (jakościowym i ilościowym) składzie próbki — stosuje się przyrządy pomiarowe (instrumenty);
chem. niekiedy stosowana nazwa metod analitycznych, których celem jest oznaczenie składu pierwiastkowego próbki (→ analiza elementarna), w odróżnieniu od metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawartości związków chemicznych.
dział analizy chem., którego zadaniem jest kontrola procesów przem.;
