akustyczne
Encyklopedia PWN
telefonia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem dźwięków mowy (z wystarczającą zrozumiałością) pomiędzy co najmniej 2 abonentami sieci telefonicznej, za pośrednictwem urządzeń telekomunik.;
[gr.],
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
transjent
fiz. stan przejściowy wzbudzonego, wymuszonego drgania mech. lub akustycznego (także innego rodzaju, np. elektr.) zaczynający lub kończący właściwy sygnał (stan ustalony drgania);
[ang. < łac.],
ruch powietrza, przy którym prędkość przepływu i ciśnienie, a często inne wielkości charakteryzujące stan atmosfery ziemskiej (np. temperatura, wilgotność), podlegają nieustannym fluktuacjom w czasie i przestrzeni; t. w a.z. występuje zarówno w skali tysięcy km (np. wiatry i ruchy pionowe uczestniczące w ogólnej cyrkulacji atmosfery) setek km (wiatry i cyrkulacje towarzyszące wyżom i niżom atmosferycznym), kilku lub kilkunastu km (przepływy związane np. z burzami), setek i dziesiątek m (porywy i podmuchy wiatru), pojedynczych metrów czy nawet centymetrów.
materiały, których podstawowym składnikiem jest drewno;
