absolutyzm
Encyklopedia PWN
La Fontaine 
, ur. 8 VII 1621, Château-Thierry (Szampania), zm. 13 IV 1695, Paryż,
francuski poeta i bajkopisarz.
[la fątẹn]
Jean de , ur. 8 VII 1621, Château-Thierry (Szampania), zm. 13 IV 1695, Paryż,
francuski architekt i przedsiębiorca budowlany.
legitymizm
doktryna polit., występująca gł. w 1. poł. XIX w., opierająca się na założeniu, iż „prawa historyczne” dynastii są nienaruszalne;
[fr. < łac.],
określenie powstałe we Francji w okresie walki mieszczaństwa przeciwko absolutyzmowi, gdy przedstawiciele „stanu trzeciego”, domagający się radykalnych zmian społeczno-politycznych, zasiadali w Stanach Generalnych (zwołanych 1789) po lewej, a reprezentanci duchowieństwa, arystokracji i szlachty — po prawej stronie króla; zostało rozpowszechnione w XIX w. jako zbiorcze określenie orientacji ideologicznych ugrupowań domagających się zmian gospodarczych, społecznych oraz polityczno-ustrojowych.
król Francji od 1610, syn Henryka IV i Marii Medycejskiej, ojciec Ludwika XIV;
dowódca powstania gr. 1821; autor pamiętników;
