absolutyzm
Encyklopedia PWN
austr. mąż stanu; reprezentował Austrię przy zawieraniu pokoju akwizgrańskiego 1748, kończącego wojnę o sukcesję austr.; 1753–92 jako kanclerz kierował polityką zagraniczną Austrii;
król polski, wielki książę litewski.
syn Stanisława, kanclerz wielki koronny;
średniow. tytuł feudalny, zwłaszcza niekoronowanych władców, a w epoce nowoż. i obecnie tytuł monarchów niektórych państw i członków rodziny panującego (k. krwi) oraz tytuł arystokratyczny, najwyższy w hierarchii.
formy czci oddawane osobie sprawującej władzę polit., stanowiące ważny komponent wielu religii.
