Ziemia
Encyklopedia PWN
autochton
geol. masy skalne, które — mimo że uległy ruchom tektonicznym i przeważnie zostały zdeformowane (pofałdowane i pocięte uskokami) — pozostały na miejscu swego powstania i są zakorzenione w podłożu;
[gr. autós ‘sam’, chthṓn ‘ziemia’],
Auyán Tepuí
płaskowyż na Wyż. Gujańskiej, w południowo-wschodniej Wenezueli, w środkowej części dorzecza rz. Caroní;
[aujạn t.],
Avalon
celtycki raj lub kraina zmarłych, przedstawiane jako wyspa na mitycznym Zachodnim Oceanie, gdzie przebywają, zaznając rozkoszy łoża i podniebienia ci, którzy zasłużyli na pośmiertny żywot wieczny
[ạ̈wəlon],
Avezzano
m. w środkowych Włoszech, w regionie Abruzja, przy linii kol. Rzym–Pescara. W 1915 znacznie zniszczone w wyniku trzęsienia ziemi.
[aweccạno],
rdzenna ludność zachodniego Dagestanu, mieszkają także w Azerbejdżanie;