Awarowie kaukascy
 
Encyklopedia PWN
Awarowie kaukascy,
rdzenna ludność zachodniego Dagestanu, mieszkają także w Azerbejdżanie;
ok. 740 tys. (1997); język należy do języków kaukaskich, jest jednym z głównych języków porozumienia międzyetnicznego w Dagestanie; od XIII w. stopniowo przyjmowali islam sunnicki, wcześniej znaczne wpływy chrześcijaństwa; do ustanowienia protektoratu rosyjskiego w 1803 byli podzieleni na ligi wojskowe kontrolowane przez zwierzchnią władzę chana, na jego dworze mieściła się kaukaska baza oporu organizowanego przez imama Szamila przeciw najazdowi rosyjskiemu; obecnie działają wspólnoty lokalne kierowane przez wiejskie rady (dżamaat), zarządzające spółdzielniami rolnymi (spuścizna po kołchozach) i nadzorujące sądownictwo wg prawa zwyczajowego i religijnego; tradycyjne osady złożone z kamiennych piętrowych domów, gęsto stłoczonych na stokach górskich, otoczone murami i wieżami obronnymi; główne zajęcia: pasterstwo górskie (owce, konie), uprawa ziemi; zachowały się niektóre tradycje rzemiosła (tkactwo i wyrób dywanów, broni, miedzianych naczyń, biżuterii).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia