Zabajkale
Encyklopedia PWN
kułan, Equus hemionus,
ssak z rodziny koniowatych, spokrewniony z kiangiem i onagerem; pierwotnie występował od Mongolii i Zabajkala po północne Chiny, obecnie — jedynie w południowej i południowo-zachodniej Mongolii i sąsiednich terytoriach w Chinach;
maral, Cervus elaphus sibiricus,
podgatunek jelenia szlachetnego;
Mongolska, Wyżyna, chiń. Mongol Gaoyuan,
wyż. w Azji Środkowej, w Mongolii i północnych Chinach, między Wielkim Chinganem na wschodzie, doliną Huang He i górami Qilian Shan na południu, kotlinami: Kaszgarską, Turfańską i Dżungarską na zachodzie oraz Ałtajem, Sajanami i górami Zabajkala na północy;
Olekma, Olọkma,
rz. w azjat. części Rosji, prawy dopływ Leny;
Patomskie, Góry, Pạtomskoje nagọrje,
góry w azjatyckiej części Rosji, w Zabajkalu, między dolinami Leny i jej dopływów na północy, Witimu na zachodzie i Czary na wschodzie;
