Tybetu

Encyklopedia PWN

Qianlong, Cienlung, z dyn. Qing, ur. 25 IX 1711, zm. 7 II 1799, Pekin,

cesarz chiń. 1736–95, syn ces. Yongzhanga;

Qing, Cing, dynastia mandżurska,

ostatnia dynastia w Chinach, panująca 1644–1911;

Rakas, La’nga Co,

jezioro w południowo-zachodnich Chinach, w Tybecie, w pobliżu granicy z Nepalem, na wys. 4542 m;

Rawdża, tybet. bLo-bzang-bstan-dzin-rab-rgjas, ur. 1803, Szuwuun Szand (Mongolia), zm. 1856,

lama, poeta, prekursor teatru w Mongolii;

zespół 3 lodowców w środkowej części Himalajów Wysokich, na północnych stokach Mount Everestu, w Tybecie (Chiny);

Saluin, chiń. Nu Jiang, tybet. Ngü-cz’u, birm. Thanlwin Myit, tajskie Mae Nam Khong, ang. Salween,

rz. w Chinach i Mjanmie (Birmie), w dolnym biegu na odcinku dł. ok. 150 km wyznacza granicę między Birmą a Tajlandią;

Materiały dodatkowe