Teby

Encyklopedia PWN

księstwo istniejące 1204–1456, powstałe w wyniku IV krucjaty po opanowaniu Bizancjum przez krzyżowców, lenno Cesarstwa Łacińskiego;

[arab., ‘klasztor północny’],

Dajr al-Bahari, Dayr al-Baḥrī,

stanowisko archeol. w Egipcie, na l. brzegu Nilu, w zespole nekropolii Teby Zachodnie;

[arab., ‘klasztor miasta’],

Dajr al-Madinat, Dayr al-Madīnat,

stanowisko archeol. w Górnym Egipcie, na l. brzegu Nilu, w pobliżu Luksoru, w Tebach Zachodnich;

Echnaton, pierwotnie Amenhotep IV, z XVIII dyn., data ur. nieznana, zm. 1334 p.n.e.,

król Egiptu, panował 1340–24 lub 1353–36 p.n.e..

Edyp, Oidípous

[gr., ‘opuchłonogi’],

mit. gr. syn króla Teb, Lajosa, i Jokasty, jedna z głównych postaci mitologii greckiej, Edyp zabija ojca i nieświadomie poślubia matkę;

ogólna nazwa zespołu kultur rozwijających się w okresie neolitu i w epoce brązu (III i II tysiąclecie p.n.e.) w basenie Morza Egejskiego.

Materiały dodatkowe