Starożytność

Encyklopedia PWN

w starożytności plemię gr., które pod koniec II tysiąclecia p.n.e. opuściło Beocję i Tesalię i skolonizowało wybrzeże Azji Mniejszej od Hellespontu po ujście rz. Hermos (ob. Gediz) i kilka sąsiednich wysp;

eparchia

[gr.],

w starożytności nazwa kolonii lub prowincji gr.-rzymskiej.

epigeneza

[gr. epí ‘po’, génesis ‘pochodzenie’],

biol. koncepcja z dziedziny embriologii,

epigraf

[gr.],

w starożytności i średniowieczu napis umieszczany na pomnikach, nagrobkach, rzeźbach, w późniejszych czasach wszelkiego rodzaju dewiza czy godło;

epigrafika

[gr. epigraphḗ ‘napis’],

dyscyplina badawcza zajmująca się zbieraniem, czytaniem i publikowaniem oryginalnych staroż. napisów, które zostały wyryte bądź wymalowane na materiale twardym (kamieniu, glinie, drewnie, metalu), niekiedy zaliczana do nauk pomocniczych historii;

Epir, Ịpiros, Ḗpeiros,

kraina historyczna, obecnie region w północno-zachodniej Grecji, nad M. Jońskim;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>