Starożytność
Encyklopedia PWN
Elba, Isola d’Elba,
wyspa wł. na M. Tyrreńskim, największa wśród W. Toskańskich, oddzielona od kontynentu cieśn. Piombino, administracyjnie należy do regionu Toskania;
Elefantyna, Jazīrat Aswān, staroegip. Abu, aram. Jeb, gr. Elephantine,
wyspa na Nilu, k. Asuanu (Egipt), poniżej I Katarakty;
elektrodynamika
fiz. dział fizyki traktujący o własnościach pól elektr. i magnet. oraz ich oddziaływaniu z układami ładunków elektrycznych.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, dynamikós < dýnamis ‘siła’],
elektrum
minerał, naturalny stop złota i srebra (Au, Ag), niekiedy z niewielką zawartością miedzi i żelaza, niekiedy zw. elektronem;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
element
filoz. nierozkładalny, pierwotny składnik czegoś;
[łac. elementum ‘substancja pierwotna’, ‘żywioł’],
emblema
w starożytności obraz mozaikowy w centrum posadzki lub srebrne i złote ozdoby wtapiane w powierzchnię waz dekoracyjnych.
[łac. < gr.],
