Serbię
Encyklopedia PWN
Miłosz Obrenowić, założyciel dyn. Obrenowiciów, ur. 18 III 1780, Srednaja Dobrinja, zm. 26 IX 1860, Topčider k. Belgradu,
książę Serbii 1815–39 i od 1859;
określenie sztuki powstałej na obszarze południowo-zachodniej Serbii, z centrum w miejscowości Raszka (serb. Raška) i rozwijającej się od 2. poł. XII do końca XIII w., w architekturze i rzeźbie do połowy XIV w.;
Sawa, Sava,
rz. w Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie oraz Serbii, prawy dopływ Dunaju;
Skopje, Skopie,
stolica Macedonii Północnej, w północnej części kraju, nad Wardarem.
archeol. kultura neolitu strefy środkowonaddunajskiej, obejmująca Macedonię Północną, Serbię wraz z Kosowem, Wojwodinę, część Bośni i Chorwacji, datowana na okres od poł. VI do połowy V tysiąclecia p.n.e. (metodą 14C — 5170 i 4440 p.n.e.);
monastyr w południowej części Serbii (Serbia Centralna), w dolinie rz. Studenica (lewy dopływ Ibaru), 30 km na południowy zachód od Kraljeva.
