Starčevo kultura
 
Encyklopedia PWN
Starčevo kultura,
archeol. kultura neolitu strefy środkowonaddunajskiej, obejmująca Macedonię Północną, Serbię wraz z Kosowem, Wojwodinę, część Bośni i Chorwacji, datowana na okres od poł. VI do połowy V tysiąclecia p.n.e. (metodą 14C — 5170 i 4440 p.n.e.);
nazwa od stanowiska Starčevo (Serbia); genetycznie powiązana z oddziaływaniami kultury Presesklo z Tesalii; osady zakładane na celowo usypanych pagórkach z ziemiankami (okrągłe lub elipsowate) i nielicznymi prostokątnymi domostwami naziemnymi o konstrukcji słupowej; szkieletowy obrządek pogrzebowy; gospodarka roln.-hodowlana; ceramika, wyroby kościane (łopatki — tzw. spatule), narzędzia krzemienne (ostrza sierpów) i kamienne (siekierki); wyróżnia się 3 fazy rozwojowe, gł. na podstawie zdobnictwa ceramiki; wchodzi w skład kręgu kulturowego Starčevo–Körös–Kremikowce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia