Rzeźba
Encyklopedia PWN
sztuka, która wyodrębniła się ze sztuki niderlandzkiej pod koniec XVI w., po polit. i rel. podziale Niderlandów (1581), w ich południowych prowincjach (pod względem etnicznym mieszanych, flamandzko-walońskich), które pozostały przy religii katol., pod władzą Habsburgów hiszp., a następnie austriackich.
geomorfologiczny cykl, cykl denudacyjny,
cykl przemian i rozwoju rzeźby jakiegoś obszaru pod wpływem czynników rzeźbotwórczych, które przeważnie prowadzą do obniżenia wyniosłości na powierzchni Ziemi (denudacja).
Gilbert and George
artyści ang. działający wspólnie od 1967,
[gı̣lbərt ənd dżo:rdż],
gotyk
styl występujący w architekturze i sztukach przedstawiających w okresie dojrzałego i późnego średniowiecza;
[niem.],
Hegel, Haegel, Hoegel, Konstanty, ur. 18 II 1799, Warszawa, zm. 20 VII (na nagrobku 19 VII) 1876, tamże,
rzeźbiarz;
twórczość plast. rozwijająca się w m. Ife (południowo-zachodnia Nigeria), wg niektórych badaczy od IX w.;
