Psychoanaliza
Encyklopedia PWN
postać psychoanalizy sformułowana przez C.G. Junga w polemice z koncepcją S. Freuda;
jeden z gł. nurtów psychologii XX w., wywodzący się z psychoanalizy;
określenie teorii psychologicznej mających za przedmiot nieświadomość, traktowaną jako zespół dynamicznie działających sił, przypisujących tym siłom główną rolę w regulacji zachowania człowieka;
kierunek psychologii.
psychoterapia fenomenologiczna, Daseinanaliza, psychoterapia egzystencjalna,
psychol. nurt psychoterapii łączący założenia psychoanalizy z założeniami fenomenologii (gł. E. Husserla) i egzystencjalizmu (gł. M. Heideggera, z którego filozofii pochodzi termin Dasein);
regresja
psychol. jeden z mechanizmów obronnych osobowości pojawiający się w sytuacji frustracji lub silnego stresu, polegający na powrocie do wcześniejszych, mniej dojrzałych form zachowań lub na prymitywizacji zachowań, nie będącej powtórzeniem form wcześniejszych;
[łac. regressus ‘odejście’],
