POLSKA
Encyklopedia PWN
antropolog i etnograf, z wykształcenia lekarz;
taniec
sztuka wywodząca się z języka ruchu, drugiego oprócz języka mowy podstawowego środka porozumiewania się ludzi;
[czes. < niem.],
taniec klasyczny, fr. danse d’école,
rodzaj tańca widowiskowego kręgu nowożytnej kultury europejskiej, oparty na stałych schematach wykonywanych techniką klasyczną;
rodzaj tańca widowiskowego kręgu XX-wiecznej kultury europejskiej; powstał w początku wieku z inspiracji sztuką I. Duncan jako bunt przeciw skostniałym regułom tańca klasycznego;
Tarnopol, Ternopil,
m. obwodowe na zachodzie Ukrainy, nad Seretem (dopływ Dniestru).
tarpan, Equus gmelini,
gatunek ssaka z rzędu nieparzystokopytnych, wymarły przedstawiciel rodziny koniowatych, czasami traktowany jak osobny gat., częściej jako podgat. konia Przewalskiego, jeden z przodków konia domowego;