Niszu

Encyklopedia PWN

[syngaleskie dagāba, palijskie dhātugabbha, sanskr. dhātu garbha ‘relikwiarz’],

odmiana indyjskiej stupy;

stanowisko archeol. w Indiach, w stanie Uttar Pradeś, na południowy zachód od m. Lalitpur;

nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.

dwarapala,

indyjskie bóstwa opiekuńcze, strażnicy wrót świątynnych, nisz mieszczących wizerunek bóstwa oraz bram prowadzących do stup;

dywergencja

[łac. dis˜ ‘roz˜’, vergo ‘dążę’],

biol. proces rozszczepienia linii ewolucyjnej, gdy w miejsce jednego gatunku macierzystego powstają dwa (lub więcej) gatunki potomne (można też mówić o dywergencji poszczególnych cech czy organów);

ekoton

[gr.],

ekol. strefa przejścia lub napięcia między 2 różnymi ekosystemami;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>