dwarapala
 
Encyklopedia PWN
dwarapala,
indyjskie bóstwa opiekuńcze, strażnicy wrót świątynnych, nisz mieszczących wizerunek bóstwa oraz bram prowadzących do stup;
we wczesnej sztuce buddyjskiej (np. w Bharhut i Sańći) postacie d. są najważniejszymi przykładami rzeźby figuralnej; od czasów Guptów (III–VI w.) motyw d. jest wkomponowany zwykle w ozdobne obramowanie portali, pojawiają się jednak również rzeźby monumentalnych rozmiarów (w świątyni jaskiniowej na Elefancie); w rzeźbie indyjskiej w charakterze d. często pojawiają się boginie rzek Ganges i Jamuna, we wczesnej rzeźbie w Anuradhapurze na Cejlonie — bóstwa wężowe (nagowie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia