Mur��
Encyklopedia PWN
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
sztuka państwa asyryjskiego (II tysiąclecie–612 p.n.e.)
fortyfikacja
w znaczeniu ogólnym zespół obiektów fortyfikacyjnych; także dziedzina inżynierii wojsk. zajmująca się opracowywaniem konstrukcji obiektów fortyfikacyjnych oraz koncepcją użycia ich do działań bojowych.
[łac. fortificatio ‘umocnienie’],
Keramejkos, Kerameikós,
dzielnica w północno-zachodniej części Aten, podzielona na część wewn. i zewn. murami miejskimi (V–IV w. p.n.e.) z bramami Dipylon i Świętą;
Akka, ‘Akkô, arab. Aka,
m. w północno-zachodniej części Izraela, w Dystrykcie Północnym, nad M. Śródziemnym.
Ateny, Athịna, Athḗna,
stolica Grecji w południowo-zachodniej części półwyspu Attyka, nad Zatoką Sarońską (Morze Egejskie); ośrodek administracyjny regionu Attyka.
