Miotające

Encyklopedia PWN

miotany na odległość przedmiot (amunicja), przeznaczony do rażenia celu lub wykonania innego zadania — np. zadymienia terenu, rozrzucenia ulotek;

broń,

środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.

nabój,

jednostka amunicji zawierająca wszystkie elementy niezbędne do oddania strzału z broni palnej (n. strzelecki, n. artyleryjski), wywołania wybuchu (n. minerski, n. saperski) lub wykonania innego zadania (np. n. pirotechniczny, n. sygnałowy).

arkabalista, espringola,

rodzaj machiny miotającej używanej w średniowieczu;

balista

[łac. < gr. bállō ‘rzucam’],

nazwa różnych neurobalistycznych machin miotających;

celowanie,

wojsk. ustawianie zespołu broni (lufy, prowadnicy wyrzutni) służące do nadania kierunku lotu elementowi miotanemu (pocisk) w takim położeniu, aby tor lotu tego elementu przechodził przez żądane miejsce (cel);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>