Kauczuk naturalny
Encyklopedia PWN
kauczuk
naturalne lub syntetyczne tworzywo odznaczające się dużą elastycznością (elastomery).
[fr. < indiań. cahuchu ‘łzy drzewa’],
kauczuk butadienowo-styrenowy, kauczuk styrenowy,
kauczuk syntetyczny będący kopolimerem butadienu ze styrenem;
tworzywa sztuczne otrzymywane przez polimeryzację, głównie styrenu, butadienu lub izoprenu;
substancja niemetaliczna zdolna do trwałego łączenia powierzchni ciał stałych w wyniku występowania sił wzajemnego oddziaływania między k. a powierzchnią klejoną (adhezja) oraz sił spójności w spoinie klejowej (kohezja);
lateks
biała, lepka ciecz (zw. sokiem mlecznym) występująca w różnych częściach roślin kauczukodajnych;
[łac. latex ‘płyn’, ‘sok’],
cyklokauczuk, kauczuk cyklizowany,
termoplast. produkt reakcji cyklizacji kauczuku (naturalnego lub syntetycznego);