lateks
 
Encyklopedia PWN
lateks
[łac. latex ‘płyn’, ‘sok’],
biała, lepka ciecz (zw. sokiem mlecznym) występująca w różnych częściach roślin kauczukodajnych;
stanowi koloidalną zawiesinę kauczuku (oraz pewnych ilości żywic, białek i innych substancji) w wodzie; otrzymywany przez odpowiednie nacinanie drzew kauczukodajnych; pod wpływem kwasów, zmian temperatury i innych czynników następuje koagulacja lateksu — otrzymuje się tzw. koagulat (wytrącony kauczuk) oraz wodnistą ciecz; w celu zapobieżenia samorzutnej koagulacji lateksu dodaje się do niego stabilizatory, np. amoniak; l. używa się do otrzymywania kauczuku naturalnego oraz bezpośrednio do produkcji gumowych wyrobów piankowych, rękawiczek, nici, podklejania dywanów igłowych. L. nazywa się również zawiesiny kauczuków syntet. powstające w procesie wytwarzania tych kauczuków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia