Indie
Encyklopedia PWN
Wardhamana Mahawira
ostatni, 24. tirthankara, reformator dźinizmu;
[sanskr. Vardhamāṇa ‘promotor’, ‘wzrastający’, Mahāvīra ‘wielki bohater’],
przydomek Dźina [‘zwycięzca’], ur. (wg tradycji dźinijskiej) ok. 597 lub 599 r. p.n.e., Kundagrama (ob. Besarh, stan Bihar), zm. ok. 525 lub 527 p.n.e., Pawa k. Patny,
wargacz, niedźwiedź wargacz, Melursus ursinus,
gatunek ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych; zamieszkuje lasy Indii i Sri Lanki;
plemię żyjące w środkowych i zachodnich Indiach (Maharasztra — 361 tys.; Gudźarat — 153 tys., Dadra i Nagarhaweli — 51 tys. 1981);
jeden z 6 klasycznych bramińskich systemów filozoficznych w Indiach (darśana), tradycyjnie uznawany za kontyuację mimansy.
Wedy
teksty sakralne będące najstarszymi indoaryjskimi zabytkami językowymi i fundamentem całej późniejszej kultury Indii, powstałe przypuszczalnie XV–V w. p.n.e., ułożone w języku wedyjskim.
[sanskr., ‘wiedza’],
Wellington
brytyjski wódz i polityk, od 1813 marszałek.
[uẹlıŋtən]
Arthur Wellesley , do 1798 A. Wesley, lord (od 1809), książę (od 1814), ur. 1 V 1769, Dublin, zm. 14 IX 1852, zamek Walmer k. Dover,