Grzech
Encyklopedia PWN
w Kościele katol. (również prawosł., a także niektórych innych Kościołach chrześc.) wyznanie przez penitenta grzechów przed kapłanem (szafarzem) w celu otrzymania rozgrzeszenia (absolucji) w imieniu Boga i Kościoła;
Bosch 
, właśc. H. van Aken, ur. ok. 1450, ‘s-Hertogenbosch, zm. przed 9 VIII 1516, tamże,
niderlandzki malarz i rysownik, autor Ogrodu rozkoszy.
[bos]
Hieronymus (Jheronimus) , właśc. H. van Aken, ur. ok. 1450, ‘s-Hertogenbosch, zm. przed 9 VIII 1516, tamże,
filozof duński, prekursor egzystencjalizmu.
najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.
w koncepcjach eschatologicznych wielu religii miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, skazanych za grzechy popełnione na ziemi;
Żeromski Stefan, pseud. Maurycy Zych, Józef Katerla, ur. 14 X 1864, Strawczyn (Kieleckie), zm. 20 XI 1925, Warszawa,
powieściopisarz, nowelista, dramaturg, publicysta, uznawany za najwybitniejszego prozaika przełomu XIX i XX w..
