Gorcach
Encyklopedia PWN
w. w woj. małopol., w pow. nowotarskim (gmina Nowy Targ), w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, u podnóża Gorców, nad Dunajcem, na południe od Gorczańskiego Parku Nar.;
m. powiatowe w województwie dolnośląskim, powiat grodzki (do 2002 i od 2013), siedziba pow. wałbrzyskiego, w G. Wałbrzyskich, nad Pełcznicą, częściowo w granicach Książańskiego Parku Krajobrazowego, na wys. 400–500 m.
góra na południowej skłonie Gorców, nad przełęczą Snozka (Krośnicką);
dawna nazwa ludności rumuńskiej (z domieszką albańskiej i południowosłow.), przeważnie pasterskiej, która od XIV w. wędrowała wzdłuż Karpat od Podola, poprzez Beskidy, Gorce, część Podhala i Żywiecczyznę (XV–XVI w.), po Morawy i Śląsk Cieszyński, osiadając w nowych siedzibach na prawie wołoskim.
