Diraca
Encyklopedia PWN
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
amerykański fizyk, zwany ojcem bomby atomowej.
dyfuzja anomalna, błądzenia anomalne,
przypadkowe, niebrownowskie (Browna ruchy) przemieszczanie się obiektów, np. nieregularne szybowanie albatrosów nad powierzchnią oceanu w poszukiwaniu pożywienia lub obserwowane pod mikroskopem nieregularne przeloty bakterii Coli („chemotaksówki”) między przypadkowo rozmieszczonymi chemoatraktantami czy makroskopowe, przypadkowe przemieszczenia jonu He4+ w nadciekłym helu.
dystrybucja
mat. uogólnienie pojęcia funkcji liczbowej, stworzone w celu zdefiniowania ogólnego pojęcia pochodnej, tak by można było różniczkować także funkcje liczbowe nie posiadające pochodnej w klas. sensie.
[łac. distributio ‘podział’],
fizyk teoretyk amerykański, pochodzenia włoskiego, jeden z twórców podstaw energetyki jądrowej.
Fermiego energia, poziom Fermiego,
w układach fermionów (np. elektronów) w temperaturze 0 K — energia, poniżej której wszystkie poziomy energ. układu są zapełnione, a powyżej której są one puste (rozkład Fermiego–Diraca);
