Babilończyk
Encyklopedia PWN
ruiny starożytnego miasta asyryjskiego w północnym Iraku (muhafaza Niniwa), na przedmieściach Mosulu, na wzgórzu Kujundżik, nad Tygrysem;
Semici, ludy semickie,
termin wywodzący się z językoznawstwa (języki semickie), niemający konotacji etnicznych, używany na określenie ludów zamieszkujących staroż. Bliski Wschód (Żydzi, Asyryjczycy, Babilończycy, Aramejczycy, Fenicjanie, Arabowie i in.), wprowadzony w XVIII w., obecnie w nauce zarzucony;
okres 7 dni, związany zapewne ze zmianami Księżyca;
mat.:
nauka o roślinach leczn., ich hodowli i uprawie, o zbiorze i przechowywaniu surowców roślinnych, o przygotowaniu z nich preparatów leczn. i izolowaniu substancji czynnych;
