Babilończyk

Encyklopedia PWN

Arystofanes, Aristophánēs, ur. ok. 445 p.n.e., Ateny, zm. ok. 385 p.n.e., tamże,

komediopisarz greckiego okresu tzw. komedii staroattyckiej; najwybitniejszy twórca gatunku.

[gr. ástron ‘gwiazda’, nómos ‘prawo’],

nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także Wszechświat jako całość.

Asyria,

w starożytności państwo semickie (początek II tysiąclecia–612 p.n.e.) w północnej Mezopotamii (obecnie północny Irak);

asyrologia,

nauka badająca piśmiennictwo ludów staroż. Mezopotamii: Asyryjczyków, Akadów, Babilończyków i Sumerów;

Asyryjczycy,

odłam plemion semickich, które na pocz. II tysiąclecia p.n.e. osiedliły się w północnej Mezopotamii (między rz. Tygrys a jego lewymi dopływami, Zabem Wielkim i Zabem Małym);

Babilonia,

starożytne państwo i kraina obejmujące całą południową, nizinną część Mezopotamii (obecnie południowy Irak).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>