Niniwa
Encyklopedia PWN
od pocz. II tysiącl. p.n.e. ważny ośrodek życia rel.; od pocz. VII w. stol. imperium asyryjskiego i jedno z ważnych miast staroż. Wschodu; 612 p.n.e. opanowana i zniszczona przez Medów i Babilończyków. Wykopaliska archeol. (od 1845): częściowo zachowany pałac król. Sanheriba (705–681 p.n.e.), odbiegający założeniami arch. od tradycyjnych pałaców asyryjskich, w których pomieszczenia były skupionewokół wewn. dziedzińców; wszystkie sale tego pałacu mają po kilka wejść i trudno wyodrębnić najważniejsze pomieszczenia; pałac zdobiły ortostaty pokryte reliefami; wysokim poziomem artyst. wyróżniają się reliefy z okresu panowania Asurbanipala (669–631 p.n.e.), przedstawiające gł. sceny wojenne i myśliwskie z doskonale uchwyconym ruchem i silną ekspresją; w Niniwie zachowały się także wielkie rzeźby portalowe, pozostałości malowideł ściennych, liczne tabliczki z pismem klinowym, pieczęcie cylindryczne oraz słynna rzeźba z brązu wyobrażająca głowę władcy akadyjskiego.
