BOBRZA
Encyklopedia PWN
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
hydrotechnika
dział nauki i techniki zajmujący się budowlami pozwalającymi właściwie prowadzić gospodarkę wodną; m.in. są to: budowle wodne, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, rurociągi hydrotechn., budowle w głębokich wykopach — np. stacje metra;
[gr.],
miasto wojewódzkie (woj. świętokrzyskie), w G. Świętokrzyskich, w obrębie Pasma Kadzielniańskiego, między pasmami: Masłowskim, Dymińskim, Posłowickim, Zgórskim i Wzgórzami Tumlińskimi, nad Silnicą, uchodzącą w południowo-zachodniej części K. do Bobrzy; pow. grodzki, siedziba pow. kieleckiego.
manufaktura
forma produkcji przemysłowej oparta na podziale pracy i technice ręcznej.
[łac.],
dzielnica przem.-mieszkaniowa Kielc, nad potokiem Sufraganiec (lewy dopływ Bobrzy);
w. w woj. świętokrz. (pow. kielecki, siedziba gminy Sitkówka-Nowiny), nad Bobrzą;
