Dąbrowska Maria, Noce i dnie

Dąbrowska Maria, Noce i dnie

Czytane zazwyczaj jako saga rodzinna lub powieść o narodzinach polskiej inteligencji, Noce i dnie są również osobliwym traktatem metafizycznym. Kategoria „życia” odgrywa w nim kluczową rolę. Tradycyjną walkę „życia” i „śmierci” zastępuje autorka wizją tajemniczego splątania narodzin i unicestwienia. Co ciekawsze, opisywany raz po raz nadmiar życia zdaje się przechodzić w śmierć — dowodem tego losy młodo zmarłych bohaterów, tych, którzy zbyt mocno ukochali życie (Piotruś, Teresa).

Jan Tomkowski

 

Cytat:

Maria Dąbrowska: Noce i dnie

 

Hasło główne:

Życie ludzkie, komentarze

 

Hasła poprzednie:

Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...

Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]

 

Hasła następne:

Simone Weil: Z „Zeszytów”

Tomasz Mann: Czarodziejska góra

Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń

Marianna Bocian: *** [na zakończenie czasów nie będzie końca życia]

Miguel de Unamuno: O poczuciu tragiczności życia

Pedro Calderon de la Barca: Życie jest snem

Jorge Luis Borges: Rubajaty

Rainer Maria Rilke: Ósma elegia

Zbigniew Herbert: Brewiarz

Paul Celan: Psalm

Borys Pasternak: Doktor Żiwago

Johann Wolfgang Goethe: Faust. Część pierwsza

Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy

Jan Krzysztof Kelus: Ars longa, vita brevis

Robert Coover: Impreza u Geralda

 

Artykuł:

Życie — koncepcje literackie i filozoficzne