Najwyższy, Wszechmogący, dobry Panie,
twoja jest sława,
chwała i cześć
i wszelkie błogosławieństwo.
Tobie jednemu, Najwyższy, one przystoją
i żaden człowiek nie jest godny
mówić o tobie.
Pochwalony bądź, Panie mój,
ze wszystkimi twymi stworzeniami,
szczególnie z szlachetnym bratem słońcem,
przez które staje się dzień
i nas przez nie oświecasz.
I ono jest piękne i świecące wielkim blaskiem:
o tobie, Najwyższy, oznajmia.
Pochwalony bądź, Panie mój,
przez siostrę księżyc i gwiazdy:
ukształtowałeś je na niebie jasne
i cenne, i piękne.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata wiatr
i przez powietrze, i chmury,
i przejrzystość nieba, i wszelką pogodę,
przez które twoim stworzeniom
dajesz utrzymanie.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę, która jest bardzo pożyteczna i pokorna, i cenna i czysta.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata ogień,
którym rozświetlasz noc:
i jest on piękny i wesoły,
i krzepki i mocny.
Pochwalony bądź, Panie mój,
przez siostrę naszą, matkę ziemię,
która nas utrzymuje i chowa,
i wydaje różne owoce
z barwnymi kwiatami i trawami.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez tych,
którzy przebaczają
dla twej miłości
i znoszą słabości
i prześladowania.
Błogosławieni ci, którzy je zniosą w pokoju,
ponieważ przez ciebie, o Najwyższy,
będą uwieńczeni.
Pochwalony bądź, Panie mój,
przez siostrę naszą śmierć cielesną,
której żaden człowiek
żywy uniknąć nie może.
Biada tym, którzy umierają
w grzechach śmiertelnych!
Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie
w twej najświętszej woli,
ponieważ śmierć druga
nie uczyni im zła.
Chwalcie i błogosławcie mojego Pana
i dziękujcie mu, i służcie
z wielką pokorą.
(Tłum.: Kajetan Ambrożkiewicz, wybór: Jan Tomkowski)
Komentarz:
Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń
Hasło główne:
Życie ludzkie, cytaty
Hasła poprzednie:
Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...
Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]
Maria Dąbrowska: Noce i dnie
Simone Weil: Z „Zeszytów”
Tomasz Mann: Czarodziejska góra
Hasła następne:
Marianna Bocian: *** [na zakończenie czasów nie będzie końca życia]
Miguel de Unamuno: O poczuciu tragiczności życia
Pedro Calderon de la Barca: Życie jest snem
Jorge Luis Borges: Rubajaty
Rainer Maria Rilke: Ósma elegia
Zbigniew Herbert: Brewiarz
Paul Celan: Psalm
Borys Pasternak: Doktor Żiwago
Johann Wolfgang Goethe: Faust. Część pierwsza
Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy
Jan Krzysztof Kelus: Ars longa, vita brevis
Robert Coover: Impreza u Geralda