Céline Louis-Ferdinand, Podróż do kresu nocy - Materiały dodatkowe

Bogaci nie potrzebują sami zabijać, żeby żreć. Oni, jak powiadają, dają ludziom pracę. Oni, bogaci, sami nie robią nic złego. Oni płacą. Wszystko się robi, żeby im się podobało i wszyscy są zadowoleni. Gdy ich kobiety są piękne, kobiety biednych są brzydkie. To jest rezultat płynący ze stuleci, zostawiając na stronie strój, ładniutkie dziewczynki, dobrze odkarmione, dobrze wymyte. Odkąd trwa życie, nic innego nie było.

Co do reszty, daremnie człowiek wytęża siły, potyka się, ześlizguje, spada z powrotem w alkohol, który konserwuje żywych i martwych, nie dochodzi do niczego. To jest dowiedzione. I od tylu wieków można widzieć, jak zwierzęta naszego gatunku rodzą się, trudzą i zdychają na naszych oczach i nie przytrafia się im nigdy nic nadzwyczajnego, tylko bez przerwy biorą się za dźwiganie tej samej bezsensownej ruiny, z tego miejsca, gdzie ją tyle innych zwierząt porzuciło.

(Tłum.: Wacław Rogowicz, wybór: Jan Tomkowski)

Komentarz:

Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy

Hasło główne:

Życie ludzkie, cytaty

Hasła poprzednie:

Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...

Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]

Maria Dąbrowska: Noce i dnie

Simone Weil: Z „Zeszytów”

Tomasz Mann: Czarodziejska góra

Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń