Borges Jorge Luis, Rubajaty

Borges Jorge Luis, Rubajaty

Piszący w tym samym języku co Calderon, Jorge Luis Borges nazywa często rzeczywistość snem Boga. Sen jest dla niego rodzajem twórczości wcale nie mniej istotnej niż życie na jawie. Takie przesłanie znajdujemy również w wierszu Rubajaty („rubajatem” nazywamy krótki, liczący zaledwie cztery linijki wiersz rozpowszechniony w średniowiecznej poezji arabskiej — mistrzem tego gatunku był Omar Chajjam).

Borges lubi wyliczenia, podsumowania, próby bilansu swojego długiego i pracowitego żywota. A chociaż w jego utworach nie brak sceptycznej melancholii, są one mimo wszystko pochwałą bogactwa i rozmaitości życia. Oczywiście sfera ducha (symbolizowana przez wszechobecną w twórczości wielkiego Argentyńczyka Bibliotekę) odgrywa tu nadrzędną rolę.

Jan Tomkowski

 

Cytat:

Jorge Luis Borges: Rubajaty

 

Hasło główne:

Życie ludzkie, komentarze

 

Hasła poprzednie:

Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...

Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]

Maria Dąbrowska: Noce i dnie

Simone Weil: Z „Zeszytów”

Tomasz Mann: Czarodziejska góra

Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń

Marianna Bocian: *** [na zakończenie czasów nie będzie końca życia]

Miguel de Unamuno: O poczuciu tragiczności życia

Pedro Calderon de la Barca: Życie jest snem

 

Hasła następne:

Rainer Maria Rilke: Ósma elegia

Zbigniew Herbert: Brewiarz

Paul Celan: Psalm

Borys Pasternak: Doktor Żiwago

Johann Wolfgang Goethe: Faust. Część pierwsza

Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy

Jan Krzysztof Kelus: Ars longa, vita brevis

Robert Coover: Impreza u Geralda

 

Artykuł:

Życie — koncepcje literackie i filozoficzne