• hominis est errare, insipientis in errore perseverare
    [łac.],
    ludzką rzeczą jest błądzić, głupców rzeczą trwać w błędzie.
  • homo homini Deus
    [łac., ‘człowiek człowiekowi Bogiem’],
    sentencja B. Spinozy, wyrażająca stan, w którym ludzie, w przeciwieństwie do stanu walki wywołanej namiętnościami, są dla siebie pomocą w dążeniu do najwyższego dobra; u L. Feuerbacha jest wyrazem krytyki religii (byt absolutny jest bytem samego człowieka).
  • homo homini lupus
    [łac., ‘człowiek człowiekowi wilkiem’],
    człowiek człowiekowi wilkiem — sentencja Plauta, spopularyzowana przez Th. Hobbesa;
  • homo insciens
    [łac., ‘człowiek, który nie wie’],
    termin wprowadzony przez J. Ortegę y Gasseta na określenie sytuacji człowieka, który w przeciwieństwie do wszystkich innych bytów, nigdy z pewnością nie wie, co znaczy być człowiekiem, poza tym, że być nim tzn. być żywym problemem.
  • homo loquens
    [łac., ‘człowiek istotą mówiącą’],
    określenie, które wskazuje na posługiwanie się mową jako charakterystyczną cechę bytu ludzkiego.
  • homo mensura omnium
    [łac., ‘człowiek miarą wszystkiego’],
    łac. forma sentencji Protagorasa z Abdery, wg którego człowiek jest miarą wszystkich rzeczy; stanowi podstawę antropocentryzmu.
  • homo nulli(us) coloris
    [łac.],
    człowiek szary, nie rzucający się w oczy, nikomu nie znany (Plaut).
  • homo politicus
    [łac.],
    określenie jednostki zainteresowanej polityką, aktywnie uczestniczącej w życiu politycznym, dążącej do pełnienia funkcji politycznej, zwłaszcza sprawowania władzy.
  • homo religiosus
    [łac., ‘człowiek istotą religijną’],
    określenie człowieka wskazujące na religijność jako istotny wymiar ludzkiego bytu
  • homo sum, humani nihil a me alienum puto
    [łac.],
    jestem człowiekiem, nic, co ludzkie, nie jest mi obce (Terencjusz).
  • homo unius libri
    [łac.],
    człowiek jednej książki, nieuk (św.Tomasz z Akwinu).
  • homo viator
    [łac., ‘człowiek pielgrzym’]:
  • homunkulus
    [łac.],
    człowieczek, karzełek, który wg poglądów średniow. miał być sztucznie stworzony przez alchemików.
  • honni soit qui mal y pense
    [onnị suạ ki mal i pạ̃s; fr.],
    hańba temu, kto widzi w tym coś złego, nieprzyzwoitego;
  • honores mutant mores, sed raro in meliores
    [łac.],
    zaszczyty zmieniają obyczaje, lecz rzadko na lepsze.
  • horribile dictu
    [łac.],
    strach powiedzieć, o zgrozo.
  • humana ferre
    [łac.],
    znosić cierpliwie przypadłości ludzkie.
  • humana non sunt turpia
    [łac.],
    co ludzkie, to nie hańbi.
  • i gran dolori sono muti
    [wł.],
    kto bardzo cierpi, milczy.
  • i skuczno, i grustno, i niekomu ruku podat’
    [ros.],
    i nudno, i smutno, i nie ma komu ręki podać (M. Lermontow).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia