• Żylina, Žilina Wymowa,
    m. w północno-zachodniej Słowacji, nad Wagiem; ośrodek adm. kraju żylińskiego.
  • Żylińska Jadwiga, ur. 17 VIII 1913, Wrocław, zm. 25 IV 2009, Warszawa,
    pisarka;
  • Żylis-Gara Teresa, ur. 23 I 1930, Landwarów k. Wilna, zm. 28 VIII 2021, Łódź,
    śpiewaczka (sopran);
  • Żyłenko Iryna, ur. 28 IV 1941, Kijów, zm. 3 VIII 2013, tamże,
    żona Wołodymyra Drozda, poetka ukraińska;
  • żyłka,
    szt. plast. intarsjowany lub inkrustowany pasek 2–5 mm szer., stosowany jako motyw zdobniczy na wyrobach drewnianych, metal. i in.
  • Żyłka Uładzimir, ur. 27 V 1900, Makaszy k. Nieświeża, zm. 1 III 1933,
    poeta białoruski;
  • Żyrardów,
    m. powiatowe w województwie mazowieckim, na Równinie Łowicko-Błońskiej, nad Pisią (prawy dopływ Bzury).
  • żyrau,
    nazwa kazachskiego poety lud.;
  • Żyrmunski Wiktor M., ur. 2 VIII 1891, Petersburg, zm. 31 I 1971, tamże,
    ros. historyk literatury i językoznawca, germanista, folklorysta;
  • żyro-
    [gr. gýros ‘koło’],
    pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na związek z kołem, kręgiem, wirowaniem tego, co określa drugi człon wyrazu;
  • Żyrowa,
    w. w woj. opolskim, w pow. krapkowickim (gmina Zdzieszowice), na pograniczu regionu Chełm i Kotliny Raciborskiej, u podnóża Góry Św. Anny;
  • Żyrzyn,
    w. gminna w woj. lubelskim, w pow. puławskim, na skraju Wysoczyzny Lubartowskiej;
  • Żytawa, Zittau Wymowa,
    m. we wschodniej części Niemiec, w kraju związkowym Saksonia, nad Nysą Łużycką, przy granicy z Polską.
  • Żytecki Pawło, ur. 4 I 1837, Krzemieńczuk (obwód połtawski), zm. 18 III 1911, Kijów,
    ukr. językoznawca i historyk literatury;
  • Żytkow Boris S., ur. 1882, zm. 1938,
    pisarz rosyjski;
  • Żytomierz, Żytomyr, Zhytomyr,
    m. obwodowe na Ukrainie, nad rz. Teterew i jego dopływem Kamionką (dorzecze Dniepru).
  • żywa pagina,
    informacja drukowana u góry strony nad tekstem: gł. tytuł dzieła lub rozdziału, w encyklopediach pierwsze lub ostatnie słowo (jego pierwsza sylaba) na stronie.
  • Żywiec,
    m. powiatowe w województwie śląskim, w Kotlinie Żywieckiej, nad Sołą, u ujścia Koszarawy i nad Jez. Żywieckim, w sąsiedztwie Żywieckiego Parku Krajobrazowego.
  • Żywny Wojciech, ur. 13 V 1756, zm. 21 II 1842, Warszawa,
    pedagog muz., pochodzenia czeskiego;
  • Żywot Barlaama i Jozafata,
    bizant. parafraza żywota Buddy, autorstwa mnicha Jana z klasztoru św. Saby w Palestynie, z poł. X w.;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia