Zhu Da, Chu Ta, Chuanqi, Bada Shanren, ur. 1626, Nanchang (prow. Jiangxi), zm. 1705,
chiń. malarz i poeta;
Zhu Da
Encyklopedia PWN
potomek cesarskiej rodziny Zhu dyn. Ming; po upadku dynastii i nastaniu Mandżurów wycofał się z życia publicznego i osiadł w klasztorze buddyjskim; czołowy artysta wczesnej dyn. Qing; mistrz kompozycji — jego obrazy, najczęściej monochromatyczne, charakteryzuje prostota, swoboda i skrótowość; stosował szerokie i mocne kreski oraz intensywne plamy tuszu; malował kwiaty, ptaki, ryby i pejzaże uzupełniane bardzo osobistą, niekonwencjonalną kaligrafią; charakterystyczne dla jego twórczości są ptaki o nastroszonych piórach i groźnym wyglądzie; Księżyc i melon (Arthur M. Sackler Museum, Cambridge, USA), Kot na skale (Nar. Muzeum Pałacowe, Pekin).
