• Tessier
    [tesjẹ]
    Valentine, ur. 5 VIII 1892, Paryż, zm. 11 VIII 1981, Vallarius (Prowansja),
    aktorka francuska;
  • rodzina architektów szwedzkich;
  • tessitura
    [wł.],
    tessytura,
    muz. dominujący w danym utworze zakres głosu, także część skali głosu śpiewaka, odznaczająca się jednorodnością i najlepszym brzmieniem.
  • testimonio
    [hiszp., ‘świadectwo’],
    latynoamer. odmiana prozy dokumentalnej, rozwijająca się od lat 50. XX w.;
  • jeden świadek — żaden świadek.
  • testo
    [wł. < łac.],
    historicus,
    partia narratora, świadka zdarzeń (gł. Ewangelisty), występująca w oratoriach i pasjach;
  • Tetley
    [tẹtli]
    Glen, właśc. Glendford Andrew Tetley, ur. 3 II 1926, Cleveland, zm. 26 I 2007, Palm Beach (stan Floryda),
    amer. tancerz, choreograf;
  • Tetmajer Józef Przerwa, ur. 14 III 1804, Czerna k. Jasła, zm. 25 III 1880, Kraków,
    działacz niepodległościowy, matematyk, poeta;
  • Tetmajer Kazimierz Przerwa, ur. 12 II 1865, Ludźmierz, zm. 18 I 1940, Warszawa,
    przyrodni brat Włodzimierza, poeta, prozaik, dramaturg, publicysta, krytyk sztuki.
  • Tetmajer Włodzimierz Przerwa, ur. 31 XII 1861, Harklowa k. Nowego Targu, zm. 26 XII 1923, Bronowice k. Krakowa,
    malarz, poeta i prozaik, działacz ludowy
  • m. w północno-zachodniej Macedonii Północnej, nad Peną, u wschodniego podnóża Szar Płaniny, na wys. 468 m, na skraju urodzajnej doliny Polog.
  • tetrachord
    [gr.],
    muz. grupa 4 różnych pod względem wysokości dźwięków uszeregowanych w obrębie kwarty;
  • tetralogia
    [gr.]:
  • tetramorfa
    [gr.],
    w sztuce wczesnego średniowiecza — powiązanie symboli 4 Ewangelistów w jedną postać.
  • tetrapodia
    [gr.],
    4 stopy wierszowe tego samego typu, stanowiące jedną całość; wiersz 4-stopowy.
  • rzeźba porfirowa (wys. 1,30 m) z pocz. IV w. n.e., przywieziona w XIII w. z pałacu cesarskiego w Konstantynopolu i wmurowana w narożnik fasady Bazyliki św. Marka w Wenecji;
  • tetrastych
    [gr.],
    czterowiersz,
    strofa 4-wersowa, utwór 4-wersowy.
  • Tetuan, Tiṭwān, fr. Tétouan Wymowa,
    m. w północno-zachodnim Maroku, w regionie Tanger-Tetuan, w pobliżu wybrzeża M. Śródziemnego, u podnóża Dżabal Darsa (odgałęzienie Ar-Rifu).
  • Tetyda, Thétis,
    mit. gr. bogini mor.;
  • Teutsch Karol, ur. 12 III 1921, Kraków, zm. 25 XI 1992, Warszawa,
    skrzypek i dyrygent;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia