Ostatnie w tym stuleciu finały mistrzostw Europy z wielu powodów przeszły do historii futbolu jako szczególne.

 W grupie A na awans do 1/4 finału typowano Anglików oraz Niemców, mniejsze szanse przyznając Portugalczykom i Rumunom. Tymczasem — ostatni stali się pierwszymi. Portugalczycy, pokazując futbol natchniony i efektowny, odnieśli w tej fazie komplet zwycięstw. Choć z Anglikami przegrywali już 0:2. Następnie Figo i spółka uporali się z Rumunami i w rezerwowym składzie zdeklasowali Niemców (3:0). Ci zawiedli nie tylko w tym spotkaniu. Brak im było pomysłu na przełamanie obronnych szyków rywali, w ciągu 270 minut dokonali tego zaledwie raz, remisując z Rumunią 1:1. Potwierdziło się, że nasi zachodni sąsiedzi od kilku lat cierpią na niedobór zdolnych piłkarzy. Anglia co prawda wygrała prestiżowy mecz z Niemcami, jednak w dwóch pozostałych schodziła z boiska pokonana, choć w obu obejmowała prowadzenie. Rumunii demonstrowali połączenie doświadczenia z generacją nowych talentów, której przewodził Cristian Chivu z Ajaxu Amsterdam.

 Grupę B, zgodnie z oczekiwaniami zdominowali Włosi, gromadząc komplet punktów. Od pierwszej minuty swych występów potwierdzali, że choć nie grają efektownie, do turnieju są przygotowani doskonale. Belgia w inauguracyjnym meczu EURO 2000 uporała się ze Szwecją (2:1), jednak potem nie dała rady ani Włochom, ani Turcji, przedwcześnie odpadając rozgrywek. Szwedzi, których skład został poważnie osłabiony przez serię kontuzji, grali bezbarwnie, zaś drużyna Turcji zaprezentowała się rewelacyjnie. Skazywana na pożarcie, najpierw zdobyła swą pierwszą bramkę w kontynentalnych finałach, potem pierwszy punkt, by w trzeciej potyczce, przeciw Belgom, odnieść zwycięstwo na wagę awansu do ćwierćfinałów.

 Kolejność w grupie C okazała się zgodna z przewidywaniami — Hiszpania przed Jugosławią. Zanim jednak do tego doszło, piłkarze z Półwyspu Iberyjskiego mieli spore kłopoty. Niespodziewanie ulegli Norwegii, a zwycięstwo nad Jugosławią wywalczyli dopiero w ostatnich sekundach. Nisko oceniani Słoweńcy zaprezentowali futbol pełen ekspresji, mając w swych szeregach bramkostrzelnego Zlatko Zahovicia, za to Norwegowie wręcz zniechęcali chłodną kalkulacją oraz schematyzmem w swojej grze.

 Grupę D tworzyli przedstawiciele krajów mających na swoim koncie złote medale mistrzostw Europy (jeśli Czechów uznać za spadkobierców zespołu Czechosłowacji). Zapowiadało się więc na ciekawą walkę, tymczasem już przed ostatnią turą gier sytuacja była jasna. Awansowały Holandia i Francja.

 Ćwierćfinały potwierdziły wysoki poziom zawodów, choć brakowało w nich emocji. W żadnym bowiem z czterech meczów nie była potrzebna dogrywka. Włosi łatwo pokonali Rumunów (2:0), Portugalczycy Turków (2:0), zaś Holendrzy rozgromili Jugosłowian aż 6:1. Tylko Francuzi, na skutek lekkomyślności bramkarza, Fabien Bartheza, z trudem wywalczyli zwycięstwo. Przy prowadzeniu 2:1, w ostatniej minucie Hiszpan Raul Gonzalez, wykonując rzut karny nie trafił do bramki, dzięki czemu obrońcy tytułu mistrza świata przeszli do strefy półfinałowej.

 Tu emocje sięgnęły zenitu. Francja — Portugalia po 90 minutach 1:1. W ostatnim fragmencie dogrywki portugalski obrońca Abel Xavier odbił ręką strzał Sylvaina Wiltorda i sędzia podyktował rzut karny. Zinedine Zidane, wykazując stalowe nerwy trafił do siatki przesądzając wynik spotkania na korzyść Francuzów. W drugim półfinale, Holendrom wydawało się sprzyjać wszystko — wykluczenie (wskutek ukarania dwiema żółtymi kartkami) Włocha Gianluki Zambrotty, przyznanie dwóch rzutów karnych. Strzał Franka de Boera obronił Francesco Toldo, a Patrick Kluivert trafił piłką w słupek. Osłabieni liczebnie, ale zdeterminowani Włosi utrzymali wynik 0:0 do końca dogrywki, a dzięki imponującej postawie bramkarza na swoją korzyść rozstrzygnęli serię rzutów karnych (3:1). Wyeliminowanie Holendrów, przypieczętowało dominację południa Europy, które w czołowej ósemce miało aż siedem drużyn.

 W rotterdamskim finale Francuzi znowu ze stanu 0:1 doprowadzili do zwycięstwa 2:1, również po „złotym golu”, tym razem autorstwa Davida Trezegueta. Tu także napięcie było ogromne, gdyż wynik meczu wyrównali w ostatnich sekundach zasadniczego czasu gry.

 Złoty medal dostał się w godne ręce. Po raz pierwszy w historii piłki nożnej aktualni mistrzowie świata zostali mistrzami Europy. Zademonstrowali futbol doskonały technicznie, pełen polotu, zorientowany ofensywnie. Zarówno w podstawowym jak i w rezerwowym składzie mieli znakomitych zawodników. Trener Roger Lemerre umiejętnie zmodernizował kadrę po triumfie w mistrzostwach świata roku 1998. Wiele drużyn po takim sukcesie spoczywało na laurach, tymczasem Francuzi potrafili jeszcze dokonać postępu w swej grze!

 Królami strzelców finałów XI Mistrzostw Europy zostali Holender Patrick Kluivert i Jugosłowianin Savo Milošević. Oprócz nich do bohaterów imprezy należeli: Zinedine Zidane, Laurent Blanc i Thierry Henry (Francja), Figo i Nuno Gomes (Portugalia), Francesco Toldo, Alessandro Nesta i Paolo Maldini (Włochy) oraz Edgar Davids i Boudewijn Zenden (Holandia).

Rajem dla ptaków, a co za tym idzie, również dla ich miłośników, są bagna biebrzańskie. Utworzony tu Biebrzański Park Narodowy zajmuje ogromny obszar (59 233 ha), leżący u zbiegu Narwi i Biebrzy, pokryty naturalnymi rozlewiskami obu rzek, łąkami i torfowiskami, gdzie znajdują schronienie liczni przedstawiciele fauny i flory.

 

Największym z występujących tu ssaków jest łoś, który świetnie czuje się wśród wierzbowych i osikowych zarośli porastających trzęsawiska. Łosie są tu tak liczne, że wędrując po Parku niemal na pewno spotkamy któreś z tych pięknych zwierząt.

 

Jednak to nie łosie są główną atrakcją Parku i większość gości przyjeżdża tu po to, by podglądać ptaki, z których wiele trudno byłoby spotkać w innych rejonach Europy. To tu, na nadrzecznych łąkach, można wiosną podziwiać popisy godowe batalionów, pięknie ubarwionych ptaków z rzędu siewkowych. Każdy samiec strojny jest w obfitą kryzę i czub na głowie, przy czym ozdoby te są niepowtarzalne i właściwe tylko jemu. Jeżeli mamy szczęście, możemy tu również podpatrzyć tokowisko cietrzewi, coraz rzadszych w naszym kraju kuraków. Ptaki te pod wieczór zlatują się w okolicy leśnej polany, tej samej z roku na roku, gdzie spędzają całą noc, by rano rozpocząć gody. Jeżeli więc chcemy je obserwować, musimy również przybyć wieczorem w odpowiednie miejsce i tam poczekać na poranny spektakl.

 

Bagna biebrzańskie to, oczywiście, schronienie znacznie liczniejszych gatunków ptaków, niż te, wymienione tu przykładowo. Gnieżdżą się tu niezliczone rzesze ptaków wodnych z rzędu siewkowych, a także liczne kaczki, gęsi, chruściele i wróblowate, wśród nich występująca bardzo rzadko wodniczka, która co roku przyciąga nad Biebrzę miłośników ptaków z całego świata. W Parku występują również liczne ptaki drapieżne i sowy, a wśród nich rzadka sowa błotna.

Pierwsze próby przewozu pasażerów w powietrzu miały miejsce w czasie wojny prusko-francuskiej. Do oblężonego Paryża balonem przyleciał Leon Gambetta. W latach 1910–14 niemiecka kompania Delag przewiozła Zeppelinami 17 tys. osób. W 1937 zaniechano, po serii katastrof, korzystania z sterowców w komunikacji pasażerskiej. Aeroplany od 1910 przewoziły także pocztę i towary. Pierwsza poczta lotnicza powstała w 1911 w brytyjskich Indiach. Podczas I wojny światowej założono w Europie pierwsze towarzystwa lotnicze. Jednym z najdłużej istniejących jest założone w 1932 Air France.