sokoły
 
Encyklopedia PWN
sokoły, Falconinae,
podrodzina ptaków z rodziny sokołowatych (Falconidae);
46 gatunków, o silnej budowie ciała; dziób mocny, krótki, zakończony hakiem, po bokach szczęki wyraźny „ząb”; skrzydła wąskie i długie, umożliwiają zręczny i szybki lot; zdobycz łowią w locie; sokół wędrowny, Falco peregrinus (długość 45 cm, rozpiętość skrzydeł do ok. 1 m), gnieździ się na wysokich skałach, w ruinach lub zajmuje opuszczone gniazda dużych ptaków; szeroko rozprzestrzeniony na wszystkich kontynentach w wielu rasach geograficznych, w Polsce mimo ochrony prawnej od lat 70. XX w. nie stwierdzono gniazd; nadto do sokołów należą m.in.: białozór, kobczyk, kobuz, pustułka, pustułeczka, raróg.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pustułka, Falco tinnunculusfot. A. Wierzbieniec/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia