sokół wędrowny
Encyklopedia PWN
sokoły, Falconinae,
podrodzina ptaków z rodziny sokołowatych (Falconidae);
zespół czynności prowadzących do zmiany miejsca pobytu organizmu w środowisku; w etologii charakterystyczny sposób poruszania się, nazywany zestrojem ruchowym (termin wprowadził polski anatom R. Poplewski);
dyscyplina sportowa polegająca na wykonywaniu na planszy ćwiczeń akrobatycznych ze współćwiczącym;
obszar chroniony we Włoszech, położony wzdłuż wybrzeża M. Tyrreńskiego na południe od Rzymu;
jezioro w Kotlinie Gorzowskiej, w dorzeczu Warty, w woj. wielkopol., na zachód od Sierakowa, na wys. 36 m, w Puszczy Noteckiej, w Sierakowskim Parku Krajobrazowym;
aktywny lub bierny lokomocyjny ruch organizmów w powietrzu;
